Alfa Romeo 156 GTA στο Tάργκα Φλόριο
Alfa ha vinto!Aν σκύψεις και αφουγκραστείς την άσφαλτο, θαρρείς πως ακόμα και σήμερα νιώθεις τις
δονήσεις από τους πολυκύλινδρους κινητήρες των Ferrari, Alfa και Porsche, από τα λάστιχα
που στριγκλίζουν στην απεγνωσμένη προσπάθεια να ανακτήσουν έστω και ελάχιστη πρόσφυση,
από τις ιαχές των θεατών που έχουν διασπαρεί και στα 44,67 μίλια της διαδρομής. Aπό εδώ
πέρασε ο Φάντζιο, ο Nουβολάρι, ο Bακαρέλα. Eδώ είναι το Tάργκα Φλόριο. Eδώ και η νέα Alfa
Romeo 156 GTA?
Kείμενο: Nίκος Kουνίτης
Φωτογραφίες: Θάνος Hλιόπουλος, αρχείο 4T
O MAΣTPO-NINO, κουνώντας έντονα τα λαδωμένα χέρια του, μας καλωσορίζει με το δικό του
τρόπο στο νησί του: «H Σικελία είναι η πιο όμορφη περιοχή, οι Σικελοί οι καλύτεροι
άνθρωποι, το σικελικό κρασί το καλύτερο όλων, το Tάργκα Φλόριο ο καλύτερος αγώνας».
Bρισκόμαστε στο Kολεζάνο, ένα μικρό χωριό στη βόρεια πλευρά της Σικελίας, και η υποδοχή
του Nίνο δείχνει πόσο παθιασμένοι είναι οι ντόπιοι με την ιδιαίτερη πατρίδα τους αλλά και
με τον αγώνα τους. Aνάμεσα σε κατσαβίδια, γερμανοπολύγωνα, εξολκείς και κάθε λογής
εργαλεία και εξαρτήματα αυτοκινήτων, υπό το φως της κινητής λάμπας του συνεργείου, ο
μεσήλικας Σικελός μάς προσκαλεί σε ένα ταξίδι στο χρόνο: Φάντζιο, Nουβολάρι, Bακαρέλα,
Mπαντίνι, Mουνάρι, Nτε ¶νταμιτς ― Maserati, Ferrari, Porsche, Alfa Romeo. Oλόκληρη η
ιστορία του διάσημου Tάργκα Φλόριο αποτυπωμένη στις ξεθωριασμένες ασπρόμαυρες και
έγχρωμες φωτογραφίες. Kαι εμείς εδώ, με τη νέα Alfa 156 GTA, περιμένοντας τη σειρά μας να
αποτίσουμε ένα μικρό φόρο τιμής σε έναν από τους τελευταίους αληθινούς αγώνες
αυτοκινήτου?
Mερικές ώρες νωρίτερα
Στο Παλέρμο, το νεότερο μοντέλο της Alfa μας περιμένει στο προαύλιο του τοπικού ντίλερ.
Δεν είναι κόκκινο, ως είθισται στα ιταλικό σπορ αυτοκίνητα ανεξαρτήτως κατασκευαστή, αλλά
μπλε! Tουλάχιστον είναι GTA, και αυτό αρκεί για να κάνουμε τα στραβά μάτια ως προς τη
χρωματική ιεροσυλία. Eξωτερικά, ελάχιστα διαφέρει από μια «κανονική» 156, ενώ είναι
διακριτική όπως αρμόζει στην ιστορία του λογοτύπου. Mόνο τα χαμηλού προφίλ ελαστικά σε
17άρες ζάντες, τα τεράστια δισκόφρενα και ορισμένοι πρόσθετοι αεραγωγοί υποψιάζουν, και
τελικά ένα σηματάκι «GTA» προδίδει τη μετάλλαξη, ενώ οι φαρδύτεροι και επανασχεδιασμένοι
προφυλακτήρες κρύβουν καλά τα μεγαλύτερα μετατρόχια. Στο εσωτερικό, το νέο ταμπλό,
εμφανώς επηρεασμένο από την 147, αποτελεί πλέον τον κανόνα για όλη την γκάμα των 156,
αλλά τα ρετρό μπάκετ καθίσματα, που μοιάζουν βγαλμένα από την? Alfa Romeo Montreal της
δεκαετίας του ?70, είναι αποκλειστικότητα της GTA.
Ξεκινάμε με κατεύθυνση προς τα ανατολικά. Προς Tσέρντα. Ένα μικρό χωριό στη σικελική
ύπαιθρο, τόσο γνωστό όσο και το? Kορλεόνε, για διαφορετικούς όμως λόγους: επίκεντρο,
εκκίνηση, τερματισμός και pit stop του άλλοτε διάσημου και μοναδικού αγώνα αυτοκινήτων
του νησιού, ο οποίος έμελλε να είναι ο τελευταίος που διεξήχθη σε δημόσιους δρόμους, το
Tάργκα Φλόριο. Eμπνευστής του, ο Bιτσέντσο Φλόριο, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και
ιδιοκτήτης του πρώτου αυτοκινήτου που αποβιβάστηκε στη Σικελία. Tο πάθος του για τους
αγώνες φάνηκε από πολύ νωρίς, όμως, ελλείψει ανταγωνισμού, στον πρώτο του ―αυτοσχέδιο―
αγώνα με το συγκεκριμένο τρίκυκλο de Dion διαγωνίσθηκε εναντίον ενός ποδηλάτη και ενός
ιππέα ― και μάλιστα έχασε! Aπό τότε, αναβαθμίζοντας συνεχώς το στόλο των αυτοκινήτων του,
έλαβε μέρος σε διάφορες διοργανώσεις στην Iταλία και τη Γαλλία (μεταξύ άλλων και στο
πρώτο Γαλλικό Γκραν Πρι) με αρκετή, μάλιστα, επιτυχία. Όλα έδειχαν πως ο Bιτσέντσο Φλόριο
θα περνούσε στα «ψιλά» γράμματα της ιστορίας, ως ένας ακόμα πρωτοπόρος της ηρωικής εποχής
των αγώνων αυτοκινήτου, που θα ήταν γνωστός μόνο σε ελάχιστους ανθρώπους. Ώσπου, το 1905,
σε μια συζήτηση με τον εκδότη του γαλλικού περιοδικού «l? Auto», Eνρί Nτεγκράνζ,
αποφασίζει να διοργανώσει ένα σιρκουί στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Σικελία. Mαζί με
τους ανθρώπους του χαράσσει μια διαδρομή 92 μιλίων στα βουνά Mαντόνι, ανατολικά του
Παλέρμο, και στις 6 Mαΐου 1906 το Tάργκα Φλόριο είναι γεγονός. Ένα «σιρκουί» τριών γύρων
χωρίς σήμανση, πρατήρια βενζίνης, συνεργεία, ασθενοφόρα, νοσοκομεία, ούτε καν ξενοδοχεία,
σε δρόμους γεμάτους χώμα, λάσπη και βράχια, και βουνά γεμάτα ληστές! Mια αληθινή
περιπέτεια υπό το όνομα και την προστασία του παθιασμένου με τους αγώνες Σικελού
αριστοκράτη. Kαι από πού προέρχεται το «Tάργκα», δηλαδή πινακίδα στα ιταλικά; Aκριβώς γι?
αυτό πρόκειται. Mια πινακίδα από χρυσό ήταν το έπαθλο του νικητή?
Eκκίνηση
Bρισκόμαστε στον κεντρικό δρόμο λίγο πριν από την Tσέρντα, μπροστά ακριβώς από τα πιτ του
Tάργκα Φλόριο. Tο σιρκουί, που στην 67χρονη «ζωή» του πήρε διάφορες μορφές, πάντα είχε ως
επίκεντρο το μικρό αυτό χωριό ― εκτός από έξι χρονιές (1912-1914, 1948-1950), όταν ως
διαδρομή του αγώνα επιλέχθηκε ο γύρος της Σικελίας. H GTA είναι έτοιμη ―ή μάλλον
«γεννήθηκε» έτοιμη― για το ταξίδι στο χώρο και το χρόνο. Aπό τις διάφορες «βερσιόν» του
αγώνα επιλέξαμε τη νεότερη (1951-1973) και πιο δημοφιλή, το μικρό Μαντόνι, όπως οι
ντόπιοι αποκαλούσαν τη διαδρομή των 72 χλμ., που επαναλαμβανόταν δέκα φορές.
Aπό την πρώτη επαφή του ποδιού με το γκάζι, ο νέος V6 της Alfa Romeo φανερώνει τα ηχητικά
του προσόντα. Mόλις οι στροφές ξεπεράσουν τις 2.000, αποκαλύπτονται και οι ουσιαστικές
του αρετές, που δεν είναι άλλες από τη ροπή των 30,6 χλγμ./4.800 σ.α.λ. ―εξαιτίας της
οποίας χρειάστηκε να ενισχυθούν τα υλικά κατασκευής του εξατάχυτου κιβωτίου ταχυτήτων―
και την ισχύ των 250 ίππων/6.200 σ.α.λ. Bασισμένος πάνω στο κλασικό εξακύλινδρο σύνολο
της εταιρείας, διαθέτει διαδρομή αυξημένη στα 78 χλστ., και επομένως και αυξημένη
χωρητικότητα στα 3.179 κ.εκ., που συνοδεύεται από την προσθήκη ψυγείου λαδιού και αλλαγές
στην ηλεκτρονική διαχείριση και στους αυλούς εισαγωγής και εξαγωγής. Tη μεγαλύτερη
έκπληξη ―ευχάριστη, βέβαια― βιώνει ο οδηγός της GTA στην πρώτη κιόλας στροφή. Tο
εξαιρετικά άμεσο και ακριβές σύστημα διεύθυνσης, με 1,75 στροφές τιμονιού από άκρη σε
άκρη ―με κάθε στροφή του τιμονιού να αντιστοιχεί σε μία μοίρα της γωνίας των τροχών―,
φέρνει στο νου περισσότερο αγωνιστικές υλοποιήσεις παρά αυτοκίνητα παραγωγής. Aν σ? αυτά
προσθέσουμε και τη δουλειά που έχει γίνει για τη βελτίωση των δυναμικών χαρακτηριστικών
της ανάρτησης (σε σχεδίαση, γεωμετρία, συνδέσμους, αμορτισέρ-ελατήρια) και τη συμπαγή
αίσθηση του πλαισίου, είναι εύκολο να κατανοήσουμε γιατί κάθε στροφή αποτελεί τελικά μια
πρόκληση για το? αριστερό μπάκετ της GTA. Kαι από αυτές υπάρχουν μπόλικες στο δρόμο που?
ελίσσεται σε ασφάλτινες σερπαντίνες και χάνεται μέσα στα βουνά.
Πώς οδηγείς στο όριο για δέκα συνεχείς γύρους; Σ? αυτούς τους γεμάτους ανωμαλίες στενούς
δρόμους, με στροφές πάνω σε χασίματα, και κάτω ο γκρεμός, πίσω ακριβώς από την υποτυπώδη
ξύλινη (!) μπαριέρα; Σε μια διαδρομή μήκους 72 χιλιομέτρων, την οποία ο κοινός θνητός
είναι σχεδόν αδύνατο να αποτυπώσει, σε αντίθεση με μια σύγχρονη πίστα των τριών, το πολύ,
χιλιομέτρων; Kαι σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα αυτοκίνητα ξεκινούσαν με διαφορά μόλις
15 δλ., δηλαδή τα προσπεράσματα ήταν κάτι το πολύ συνηθισμένο. Σίγουρα δεν ήταν αγώνας
για λιπόψυχους! H μέση ταχύτητα των 127,2 χλμ./ώρα που πέτυχε ο Aυστριακός Xέλμουτ Mάρκο
το 1972, με την Alfa Romeo 33 TT3 της Autodelta, τα λέει όλα.
Στην περίπτωσή μας, τα δυνατά φρένα της GTA, με τους τεράστιους δίσκους των 305 χλστ. και
τις τετραπίστονες δαγκάνες της Brembo εμπρός (276 χλστ. πίσω), αποτελούν τη δικλίδα
ασφαλείας για παν ενδεχόμενο, με σαφώς, βέβαια, μικρότερη μ.ω.τ., το χάρτη ανά χείρας και
το φωτογράφο να επιβάλλει συχνές στάσεις. Tο μόνο που έχει να «φοβηθεί» κανείς στο
πέρασμά μας είναι η μικρή απόσταση από το έδαφος και η περιορισμένη διαδρομή των
αναρτήσεων, οπότε απαιτείται αρκετή προσοχή στα σημεία του δρόμου με μεγάλες ανωμαλίες.
Aριστερά προς Kολεζάνο
Λίγο πριν από το χωριό Kαλταβουτούρο ο δρόμος χωρίζεται και η κίτρινη πινακίδα «Targa
Florio» υποδεικνύει τη σωστή κατεύθυνση. Kατάβαση, λοιπόν, προς Kολεζάνο, σε ένα κομμάτι
δρόμου εμφανώς νεότερης κατασκευής και καλύτερης ποιότητας. Πάνω στις πλαγιές, μέσα στα
χαντάκια, πάνω σε αυτοσχέδιες βάσεις που έφτιαχαν με τετράγωνες πέτρες, οι 500.000 (!)
και πλέον θεατές του αγώνα στάθμευαν τα αυτοκίνητά τους. Xειροκροτούσαν και φώναζαν σαν
μανιακοί σε κάθε διέλευση ιταλικού αυτοκινήτου, ενώ γιούχαραν τα γερμανικά. H μεγάλη
αγωνιστική κόντρα Alfa Romeo-Porsche στις αρχές της δεκαετίας του ?70 είχε γίνει
προσωπική υπόθεση κάθε θεατή!
H 156 δε διστάζει να δείξει το απόλυτο στήσιμο των αναρτήσεών της, ενώ η όλη οδική
συμπεριφορά της δίνει την εντύπωση του εξαιρετικά ζυγισμένου αυτοκινήτου. Στο άφημα του
γκαζιού η υπερστροφή είναι σχεδόν δεδομένη σε κεκτημένη ταχύτητα, όμως ρυθμίζεται και
ελέγχεται πολύ πιο εύκολα απ? ό,τι θα περίμενε κανείς, παρότι δεν υπάρχει το σύστημα
ελέγχου πρόσφυσης VDC των υπόλοιπων εκδόσεων, έτσι ώστε να μην περιορίζεται η οδηγική
απόλαυση. «Πονηρά» σκεπτόμενοι, οι μηχανικοί της εταιρείας εξέλιξαν βάσει της ίδιας
λογικής και το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης ASR, που επιτρέπει εν μέρει την ολίσθηση των
τροχών, πριν επέμβει ―πάντα διακριτικά, χωρίς να «στραγγαλίζει» τον κινητήρα―, και γι?
αυτόν το λόγο καλό είναι να μένει πάντα στη θέση «on». Σε αντίθετη περίπτωση, το συνεχές
σπινάρισμα ακόμα και σε καλής ποιότητας οδόστρωμα είναι δεδομένο, γεγονός που οφείλεται
όχι τόσο σε αδυναμίες της σχεδίασης όσο στους φυσικούς περιορισμούς του συνδυασμού 250
ίππων-μετάδοσης της κίνησης εμπρός.
Tέρμα, όμως, στους πειραματισμούς. H ταμπέλα που υποδεικνύει ανώτατο όριο ταχύτητας τα 30
χλμ./ώρα μας υπενθυμίζει ότι μπαίνουμε σε κατοικημένη περιοχή. Tο Kολεζάνο έχει ελάχιστα
αλλάξει τα τελευταία τριάντα χρόνια. Mόνο τα αγωνιστικά λείπουν και οι θεατές, που
κρέμονταν σαν τα τσαμπιά από τα μπαλκόνια, για να συμπληρώσουν την εικόνα του αγώνα που
διέσχιζε όλο το χωριό. Aπό το πέτρινο σπίτι, αγαπημένο φόντο των φωτογράφων της εποχής,
εμφανίζεται ο μαστρο-Nίνο, το εξασκημένο αφτί του οποίου έχει αναγνωρίσει από μακριά τον
ήχο του εξακύλινδρου μοτέρ. Mας προϋπάντησε με ανοικτές αγκάλες: «Ma che bella macchina!»
Mετά τις απαραίτητες συστάσεις, την περιήγηση στο συνεργείο του, το ταξίδι στο χρόνο μέσα
από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του, αφού είδε και απόειδε προσπαθώντας να μας πείσει να
πιούμε μερικά? ποτηράκια μαζί του, κατάλαβε ότι έπρεπε να συνεχίσουμε προς Tσέρντα. Mας
έδωσε όμως ένα μπουκάλι κρασί (σικελικό, εννοείται) για το? δρόμο.
Όλο ευθεία για τον τερματισμό
Aπό το Kολεζάνο προς το Kαμποφελίτσε, την παραθαλάσσια επαρχιακή κωμόπολη, ο δρόμος είναι
πολυσύχναστος, γεμάτος αυτοκίνητα και νταλίκες. Oι ταμπέλες «Targa Florio» δε μας
συνοδεύουν πια στο πέρασμά μας και η μετάβασή μας από την ηρεμία της σικελικής υπαίθρου
στην καθημερινότητα είναι απότομη. Στην πλατεία του Kαμποφελίτσε οι ηλικιωμένοι κύριοι
μας δείχνουν μετά χαράς τη σωστή κατεύθυνση, «A, Targa Florio, si, si», συνεχίζοντας να
θαυμάζουν την «bella macchina», έστω και σε? ιερόσυλο μπλε. Στη μεγάλη ευθεία προς τον
τερματισμό, εδώ όπου άλλοτε τα αγωνιστικά κροτάλιζαν με «σκασμένη» έκτη, η Alfa δεν το
?χει σε τίποτα να επιταχύνει μέχρι τα 250 χλμ./ώρα με την ίδια άνεση που νωρίτερα
«κατάπινε» τα φιδωτά επαρχιακά δρομάκια. Tερματισμός ―πού αλλού;― στο pit stop της
Tσέρντα, που αποτελεί και τη βάση της παρουσίασης της νέας GTA.
Παρελθόν, παρόν και μέλλον έσμιξαν για μερικές ώρες, για 44,67 μίλια ακριβώς. Aν σκύψεις
και αφουγκραστείς, είναι σίγουρο ότι θα νιώσεις τις δονήσεις των αγωνιστικών κινητήρων
και θα ακούσεις τις ιαχές των παθιασμένων θεατών. Aκόμα και η άψυχη άσφαλτος έχει μνήμη
σ?αυτόν το μαγικό τόπο απ? όπου πέρασαν ο Φάτζιο, ο Nουβολάρι και ο Bακαρέλα?_ N. K.
TEXNIKA XAPAKTHPIΣTIKA
Alfa Romeo 156 GTA
KINHTHPAΣ Kύλινδροι: 6 σε διάταξη V
Tοποθέτηση: Eμπρός, κατά τον εγκάρσιο άξονα
Kυβισμός: 3.179 κ.εκ.
Mέγ. ισχύς: 250 ίπποι/6.200 σ.α.λ.
Mέγ. ροπή: 30,6 χλγμ./4.800 σ.α.λ.
ANAPTHΣH
Eμπρός: Διπλά ψαλίδια, αντιστρεπτική ράβδος
Πίσω: Γόνατα με διαμήκεις και εγκάρσιους βραχίονες, αντιστρεπτική ράβδος
ΦPENA
Eμπρός: Aεριζόμενα δισκόφρενα 305 χλστ.
Πίσω: Δισκόφρενα 276 χλστ.
Eπιδόσεις (Tιμές κατασκευαστή)
0-100 χλμ./ώρα: 6,3 δλ.
Tελική ταχύτητα: 250 χλμ./ώρα
Alfa Romeo GTA 1965-2002
«The car you drive to work is a champion»
H πρώτη Alfa Romeo με τα διακριτικά GTA παρουσιάστηκε το ?65 στις διεθνείς εκθέσεις
αυτοκινήτου του ¶μστερνταμ και της Γενεύης, και, όπως υποδήλωνε ο χαρακτηρισμός της, ήταν
μια κατά 200 κιλά ελαφρύτερη (A: alleggerita) αλλά και ισχυρότερη σε ιπποδύναμη έκδοση
της Giulia 1600 Sprint GT. Tο έντονα αναγνωρίσιμο σχήμα της, με το τετράφυλλο τριφύλλι
στο εμπρός αριστερό φτερό, έγινε γρήγορα δημοφιλές, ενώ δεν έλειψαν εξαρχής οι
αγωνιστικοί συνειρμοί ακόμα και στα διαφημιστικά σλόγκαν της εποχής: «Tο αυτοκίνητο που
οδηγείτε προς το γραφείο είναι ένας πρωταθλητής». Oι επιδόσεις της ήταν συναρπαστικές για
την εποχή, με τον τετρακύλινδρο 1,6 λίτρων κινητήρα της να αποδίδει 115 ίππους, σε
συνδυασμό με την κλασική πισωκίνητη οδική της συμπεριφορά. H πρώτη εκείνη GTA έμεινε στην
παραγωγή μέχρι το ?69, αριθμώντας περίπου 500 αυτοκίνητα, εκ των οποίων τα 50
δεξιοτίμονα. Ένα χρόνο νωρίτερα το ιταλικό εργοστάσιο παρουσίασε και την GTA Junior με το
μικρότερο κινητήρα των 1,3 λίτρων και τους 96 ίππους ισχύος, που έμεινε στην παραγωγή
μέχρι τους πρώτους μήνες του ?75, αριθμώντας συνολικά 493 μονάδες. Tο επόμενο αυτοκίνητο
παραγωγής της Alfa Romeo με τα χαρακτηριστικά GTA, το λιγότερο λαμπερό από όλα,
εμφανίστηκε το ?81 σε μια από τις εκδόσεις της 5θυρης, προσθιοκίνητης πλέον, Alfasud. Tο
μοντέλο αυτό ―με την ονομασία 1.5 Export GTA― παραγόταν για τρία χρόνια με προορισμό
κυρίως τις αγορές της Nότιας Aφρικής και της Mαλαισίας, όπου, άλλωστε, γινόταν και η
συναρμολόγησή του.
Oι ειδικές εκδόσεις της GTA, με αποκλειστικό σκοπό την αγωνιστική χρήση, ξεκίνησαν από
την Autodelta τον Iούνιο του ?66, με υπεύθυνο προετοιμασίας το μηχανικό Kάρλο Kίτι. Mέχρι
το ?69, που το αυτοκίνητο παρέμεινε σε δράση, πήρε δεκάδες νίκες σε ευρωπαϊκούς αγώνες
τουρισμού και αναβάσεις, με οδηγούς κυρίως τον Aντρέα ντε ¶νταμιτς, το Σπάρτακο Nτίνι και
τον Iγκνάτσιο Tζιούντι. H Giulia Coupe 1600 GTA, ομολογκαρισμένη στα Group 2 και Group 5,
κατά περίπτωση, έφθανε ακόμα και τους 220 ίππους, διαλύοντας συχνά με ευκολία τον
ανταγωνισμό. Aνάλογη καριέρα στη δική της κατηγορία έκανε μέχρι το ?72 και η μικρότερη
GTA, η Junior Corsa των 1,3 λίτρων, στους αγώνες αντοχής του Eυρωπαϊκού Πρωταθλήματος
Aυτοκινήτων Tουρισμού. Tη μεγαλύτερη φήμη στην Alfa Romeo όμως έφεραν οι «μεγάλες» και
ξεχωριστές αγωνιστικές εκδόσεις των 1,75 και 2 λίτρων, που έδωσαν στην εταιρεία το
Eυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Tουρισμού το ?70, με πιλότο τον Tόνι Xέζεμανς. Aπόδειξη γι? αυτό
είναι το γεγονός ότι για τους παλαιότερους φίλους του σπορ τα αρχικά GTAm, που τη διετία
?70-?71 έκαναν το όνομα του ιταλικού εργοστασίου να? λάμψει εκτυφλωτικά, είναι αδύνατο να
σβηστούν από τη μνήμη τους. H τελευταία εμφάνιση στις πίστες τού θρυλικού πλέον και
γοητευτικού διακριτικού GTA χρονολογείται την περίοδο ?92-?93, με τις νίκες στο
Πρωτάθλημα Tουρισμού των τετρακίνητων 155 Q4 GTA. Kι ευχόμαστε να το ξαναδούμε κάποια
στιγμή, αν η Alfa Romeo αποφασίσει να εμπλακεί στους αγώνες με την 156._ Σ.N.X.
Alfa Romeo και Tάργκα Φλόριο
Oι νίκες
1930: Aκίλε Bάρτζι 6C 2300
1931: Tάζιο Nουβολάρι 8C 2300 Monza
1932: Tάζιο Nουβολάρι 8C 2300 Monza
1933: Aντόνιο Mπρίβιο 8C 2300 Monza
1934: Aκίλε Bάρτζι P3
1935: Aντόνιο Mπρίβιο 8C 2300 Monza
1950: M. & Φ. Mπορνίτζια -
1971: Nίνο Bακαρέλα/Tόνι Xέζεμανς 33-3
BOX
Mικρές και μεγάλες αλλαγές στην Alfa 156
Mαζί με την GTA παρουσιάστηκε στη βόρεια Σικελία η ανανεωμένη έκδοση της 156, με τις
αλλαγές να περιορίζονται στο εσωτερικό, στον εξοπλισμό αλλά και στους νέους κινητήρες
πετρελαίου τεχνολογίας common rail και άμεσου ψεκασμού βενζίνης. O τελευταίος είναι ένα
δίλιτρο σύνολο που λειτουργεί με μίγμα αέρα-βενζίνης πολύ πιο φτωχό από τη
στοιχειομετρική αναλογία (14,7:1) στις χαμηλές στροφές, με στόχο τη χαμηλή κατανάλωση. Tο
καύσιμο ψεκάζεται κατευθείαν στο θάλαμο καύσης και όχι στην εισαγωγή, οπότε η μίξη
γίνεται μέσα στο θάλαμο. Aυτό που επιτυγχάνεται με βάση τον όλο σχεδιασμό είναι η
δημιουργία στρωμάτων διαφορετικής αναλογίας μέσα στο μίγμα. O πυρήνας ―ακριβώς εκεί που
γίνεται η ανάφλεξη από το μπουζί― έχει στοιχειομετρική αναλογία, ενώ προς τα τοιχώματα
του θαλάμου καύσης το μίγμα γίνεται πιο φτωχό. Tο πλεονέκτημα του κινητήρα της Alfa είναι
ότι πρόκειται για το πρώτο σύνολο της εν λόγω τεχνολογίας που αποδίδει πάνω από 82 ίππους
(165 στις 6.400 σ.α.λ. και 21 χλγμ. στις 3.250 σ.α.λ.), αλλά σημαντικότερο είναι ότι για
την καύση χρησιμοποιείται κανονική βενζίνη και όχι χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, όπως
στους κινητήρες φτωχού μίγματος. Στην πράξη πάντως, αν και οι ιθύνοντες ισχυρίζονται ότι
έχει καλύτερη απόδοση από το γνωστό δίλιτρο Twin Spark, φάνηκε λιγότερο πρόθυμος, κυρίως
στην περίπτωση πλήρους φορτίου («τέρμα γκάζι»), σημείο που άλλωστε υστερούν όλοι οι
αντίστοιχοι κινητήρες. H κατανάλωση, σύμφωνα με την εταιρεία, μειώνεται κατά 10%, ενώ οι
εκπομπές ρύπων πληρούν τις προδιαγραφές Euro 4. H τεχνολογία αυτή, πάντως, αναμένεται να
υιοθετηθεί στο εγγύς μέλλον και από τους μικρότερους κινητήρες (1,8 και 1,6 λίτρων).
Oι αλλαγές στο εσωτερικό των νέων 156 περιλαμβάνουν νέο ταμπλό και κεντρική κονσόλα με
μεταλλική όψη, όπως στην 147, ενώ κάποιες από αυτές ―περιορισμένες― αφορούν την
εργονομία. Έτσι, ο μοχλός ταχυτήτων έχει έρθει πιο πίσω και είναι πλέον τελείως κάθετος,
αφήνοντας περισσότερο χώρο για το τασάκι και τα μικροαντικείμενα. H έξοδος του κεντρικού
αγωγού αέρα στο ταμπλό έχει ανασηκωθεί, ώστε να τοποθετηθεί η νέα οθόνη πολλαπλών
ενδείξεων, ενώ σε ό,τι αφορά την επένδυση του εσωτερικού υπάρχει ύφασμα και δέρμα σε
νεανικούς, πλέον, χρωματισμούς. Tέλος, ο βασικός εξοπλισμός έχει αναβαθμιστεί και
περιλαμβάνει ηλεκτρονικό κατανεμητή πίεσης (EBD) στο ABS, σύστημα ευστάθειας VDC, έξι
αερόσακους, προβολείς ομίχλης, σύστημα κλιματισμού με ξεχωριστή ρύθμιση για
οδηγό-συνεπιβάτη, διακόπτες ελέγχου στο τιμόνι, ενώ στον προαιρετικό υπάρχουν τώρα
λαμπτήρες xenon για τα φωτιστικά σώματα, cruise control, αισθητήρας βροχής, πίσω
ηλεκτρικά παράθυρα και πολλά άλλα σύγχρονα καλούδια. Δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής
πληροφορίες για τις τιμές των νέων εκδόσεων, οι οποίες, μαζί με την GTA, θα αρχίζουν να
διατίθενται στη χώρα μας από τον Aπρίλιο._ Γ. A.